آیین نکوداشت استاد محمدمنصور فلامکی به همت دبیرخانه جشنواره بیالمللی فارابی در باغ نگارستان دانشگاه تهران برگزار شد.
به گزارش واحد تبلیغات و اطلاعرسانی دبیرخانه نهمین جشنواره بین المللی فارابی، در این مراسم شاگردان، همکاران و دوستان استاد فلامکی حاضر شدند و با قدردانی از فعالیتهای علمی و فرهنگی او جایگاه منحصر به فرد این استاد بزرگ حوزه معماری و مرمت را گرامی داشتند.
در ابتدای این مراسم، دکتر حسین میرزایی، رئیس پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی و رئیس دبیرخانه جشنواره بینالمللی فارابی، با اظهار خرسندی از فراهم شدن شرایط قدردانی از این استاد فرهیخته گفت: نگاه چندساحتی و بین رشته ای استاد فلامکی از ویژگیهای بارز ایشان است. نگاه اجمالی به آثار استاد نشان میدهد که ایشان در حوزههای مختلف موسیقی، معماری، مرمت، ادبیات و ... کارهای ویژه انجام دادهاند. استاد فلامکی استاد مرمت هویت ماست. در مرمت بناهای زیادی در کشور سهم بر عهده داشته است و هویت اسلامی و ایرانی به جای مانده و میراث گذشتگانمان را که هر روز دچار اضمحلال است، برای ما حفظ کرده است.
وی با اشاره به سخن جلال آل احمد مبنی بر اینکه مشاطهها ظهور و بروز دارند، تاکید کرد: در چنین شرایطی ارزش استاد فلامکی برای ما بیشتر روشن میشود و اگر اصالتی داشته باشد میتوان به آن افتخار کنیم وعصر جدید به تعبیر رابرتسون عصر جهانی -محلی شدن است و اینجاست که میتوان بر اساس حفظ اصالتها و سرمایه های تاریخی وفرهنگی به حساب امد و توریسم جذب کرد.
رئیس دبیرخانه جشنواره بینالمللی با بیان اینکه برای گفتو گو باید حرفی برای گفتن داشت، اظهار کرد: قطعاً کسی برای دیدن آسمانخراش به تهران نمیآید و آنچه که باید رکن جذب دیگران شود، سرمایههای تاریخی ماست. هر چند ناراحتیم که سرمایه تاریخی ما گاهی به نام دیگران که ربطی به آنها ندارد ثبت میشود، اما آن قدر سرمایه تاریخی داریم که میتوانیم از آنها بهرهبرداری کنیم.
در ادامه جلسه، دکتر پیروز حناچی، معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران، با تاکید بر حسن انتخاب دبیرخانه جشنواره فارابی با اشاره به خاطرهای از دوران دانشجویی گفت: من شاگرد استاد فلامکی بودهام و بزگترین درس ایشان به ما این بود که هیچ گاه اسیر جو عمومی نشویمو استاد به ما جرات دادند تا مسئلههای پذیرفته شده را به تشکیک بکشیم و جرات نقد ایشان همیشه ارزشمند بوده است.
وی با اشاره به کتابهای استاد فلامکی در اوایل دهه 60 به عنوان تنها کتابهای نگاشته شده توسط استادان در حوزه معماری و شهرسازی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران تاکید کرد: ارتباط بین شهر اتوپیایی فارابی و وضعیت جامعه از خصیصههای نوشتههای دکتر فلامکی است. ایشان همیشه همه را به نوشتن و مکتوب کردن انتقادات هدایت میکردند و شاید امروز اگز محصولی در این حوزه داریم، قدمهای اولیه آن را استاد فلامکی برداشتهاند.
حناچی با ذکر نام استاد فلامکی به عنوان استاد راهنمای رساله دکتری خود با عنوان «مبانی نظری مرمت شهری در شهرهای تاریخی ایران» خاطرنشان کرد: مرمت شهری در دهه 70 موضوع جدیدی بود و مرمت در مقیاس شهر تا آن زمان انجام نشده بود و بیشتر در قالب بناها بود. اما مرمت شهری توسط ایشان و شاگردان استاد انجام شده است. در زمان دفاع از رسالهام، نکتهای را گفتند که مایه قوت قلب من بود و آن اینکه هیچ کس بیشتر از خودم بر این مسئله اشراف ندارد و این باعث اعتماد به نفسم گردید.
در ادامه مزدا نوبری، عضو هیئت علمی گروه آموزشی معماری و شهرسازی دانشگاه خیام، به عنوان یکی از شاگردان استاد فلامکی در سخنانی تاکید کرد: معماری نفس حیات و چگونه زیستن و جزء جداییناپذیر زندگی ماست. این اندیشه و برون مایه را از استاد آموختیم. استاد به ما آموخت که معماری فن نیست بلکه یک طریقت است که با همه هویت و تاریخ ما پیوند خورده است. استاد فلامکی به ما آموختند که نگاه ما به فضا نگاهی مفتخر به دریافت یگانگیهاست و مکرر گواهی گرفتند که معماری ما ریشه در فرهنگ و حیات ما دارد.
وی افزود: استاد شهر ایرانی را گستره همزیستی آدمیان تعریف کرد و در پس شهرسازی و معماری به ما هستیشناسی را آموختند. او نه تنها بر پایه احساس و عاطفه بلکه بر پایه علم و دانش این را به ما ثابت کرده است و اگر این گوهر گرانبها را فراموش کنیم، گناه تاریخی مرتکب شدهایم. برای استاد چیزی آرزو نمیکنم چون او نهایت آرزوی ماست بلکه برای خودمان و فرهنگمان آرزو میکنم که قدر استاد را بدانیم.
دکتر طالبیان معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی واز شاگردان استاد از نیم قرن
تلاش علمی ایشان تقدیر نموده و خاطرات از استاد بیان نمودند. در ادامه این مراسم، دکتر حسین ابراهیمآبادی، سرپرست مرکز نشر دانشگاهی، در سخنانی ضمن تقدیر از دبیرخانه جشنواره برای برگزاری این مراسم بزرگداشت اظهار کرد: اندیشهورزان حوزه فرهنگ را در دبیرخانه جشنواره ارج مینهیم و این نشست از آنجایی برای آقای فلامکی برگزار شده است که به میراث فرهنگی، تمدنی و ادبی ما کمک میکند تا پویایی خود را از دست ندهد و به نسلهای بعدی سپرده شود. او عمر خود را گذاشته است تا به عبارتی معماری فرهنگی انجام دهد. نگاه فرهنگی به حوزه معماری، حیات مجدد به آن دادن است و آن را ارزشمند میکند و امیدواریم که بتوانیم از این تلاشها استفاده کنیم.
وی با اشاره به میانرشتهای بودن کارهای استاد فلامکی افزود: به نمایندگی از نهاد دانشگاه به عنوان مرکز نشر دانشگاهی آمادهایم تا آثاری که آنچه زمینههای پیوند معماری مشرق و مغرب را نشان میدهد با افتخار منتشر کنیم. امیدواریم که این جلسه به پایداری میراث فرهنگی توسط ایشان کمک کند.
استاد دکتر محمدمنصور فلامکی دراین نشست ضمن تشکر از دبیرخانه جشنواره فارابی با اشاره به آموزههای ادبیات فارسی به ویژه نظامی گنجوی اظهار کرد: هزاران بیت وجود دارد که به انسان جرات میدهد تا بیاندیشد و از راز و رمزها سخن بگوید. اگر معمارانه به مسئله نگاه کنیم، گذارنده راز و رمزها شما را به یک محفل یگانه میبرد و ظرافتهای موجود در فرهنگ دیده میشود. اما پرسش اینجاست که ادبیات راهی برای فهم راز و رمز معماری ماست یا اینکه معماری راه فهم ادبیات است.
وی با بیان اینکه هر انسانی با تعمق در این پرسش میتواند پاسخهای بیشتر و بهتری ارائه کند، گفت: باید معمارانه مسئله را درک کنیم و شاخصههایی بپردازیم که معماری را از اروپا جدا میکند. آنچه امروز داریم از میان سخنان گذشتگان ماست و زمینه این معناها در فرهنگ ماست که در ادبیات ما وجود داشته است. ایرانیها به زمان میاندیشند و تمام نقاط میانی پدیدهها طعم زمان را زنده نگه داشتهاند. این نگرش به زمان تنها در آثار گذشتگان نبوده است و میتوانستیم به شکل دیگری زمان را درک کنیم.
استاد فلامکی با اشاره به آثار مکتوب خود یادآور شد: ما معماران میتوانستیم برای فهم معماری خود از ادبیات منظوم کمک بگیریم. ادبیات منظوم ما کمک میکند تا معماری را دریابیم. فضای معنایی فهم معماری ادبیات را زمینه قرار میدهد. و ما برای کاوش به متنها رفتهایم تا بدانیم فضا چگونه تعریف میشود. این سخن معماران بود تا من بفهمم که کاغذهایی که نوشتهام بیهوده نبودهاند.
وی در ادامه با بیان اینکه اگر معمار نباشیم ادبیات را نمیتوانیم بفهمیم، تاکید کرد: این ادعای ناخوشایندی برای ادیبان است. فضای ادبیات منظوم ما کمک میکند تا معماری را دریابیم و باید با ادیبان جلسه بگذاریم و در این باره گفتو گو کنیم. فضا را باید به عضق معماران و نه به دلیل ادبا تعرف کنیم و این مسئله هنوز بازمانده است و باید درباره آن گفتو گو کنیم. مشتاقم تا با ادبا بنشینیم و رابطه معماری و ادبیات را بررسی کنیم.
فلامکی درباره خطای تصویر از نگاه همزمان دو چشم و یک چشم با اشاره به متن گلشن راز شبستری خاطرنشان کرد: به دلیل مداخله زمان تصویرهای مختلفی را میبینیم. هر آنچه زمان بیشتری صرف کنیم تصویرهای بعدی تغییر میکنند. هیچ تضمینی هم نیست که هر چه زمان بگذرد به تصویر یگانهای برسیم. رمز مسئله زمان است و زمان امر مقدسی است که از گذشته تا امروز باقی مانده است و هنوز ما معماران ننشستهایم تا تصویر اول و دوم از هر چیزی را با هم مقایسه و درآن تامل کنیم.
وی افزود: ما به ژرفا نگاه نمیکنیم و این باعث میشود تصویر درستی نداشته باشیم. در حالی که فضا چهار بعد دارد، ما ژرفا را نمیبینیم و طریقه نگریستن ما بر منطقی است که بعد از صفویه رایج شده و برای ما محدودیت بینش ایجاد کرده است و در اینجا دست به دامن شبستری برای فهم ژرفا میشوم. من کار خود را پایان یافته تلقی نمیکنم تا بتوانم رابطه بین زمین و زمان را تبیین کنم.
درپایان این نشست، از دکتر فلامکی از سوی دبیرخانه جشنواره بینالمللی فارابی به عنوان عضو دو دوره گروه هنر این جشنواره و همچنین پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و سازمان میراث فرهنگی با اهدای هدایا و الواحی از بیش از نیم قرن تلاش دکتر فلامکی در حوزه معماری و مرمت قدردانی و تجلیل کردند.
دفعات مشاهده: 8128 بار |
دفعات چاپ: 273 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر